Света Злата Мегленска

     Светата девственица и невеста Христова Злата се родила и пострадала во мегленската област, во село Слатина ( Eгejcкa Maкeдoниja ). Ќерка на сириомашни родители, таа била нaдaрeнa, како со душевни, така и со телесни добри особини:
Душевни - со тврда вера во Бога, девстевеност и целомудрие;
Tелесни - со убавина, поради која и се удостоила со слава да го прими маченичкиот венец.

 

Еден Турчин од тоа место, примамен од ретката Златина убавина, решил да најде погодно време да ја задоволи својата гнасна страст. Еден ден Злата отишла во шумата по дрва, заедно со други жени. Сладострасниот Турчин, cо неколку свои другари бесрамници и со нивна помош, ја фатил и присилно ја одвел во својот дом. Во почетокот се обидувал со разни ветувања да ја обрати во исламот, давајќи збор дека ќе се ожени со неа, само ако таа се потурчи. А во случај да се спротивстави, и се заканил со смртни маки. Поразена од неочекуваната дрскост, Злата ни малку не се збуни. Откако го повика на помош светото име на Господа Исуса, таа смело одговори:

„Јас верувам и Му се поклонувам само на Господа Исуса Христа; Он е единствениот мој младоженец, од Кого јас никогаш нема да се одречам,
што и да направите со мене, па макар да ме исечете на делови“.

 

Поразени од таквиот говор, Турците увиделе дека не можат оваа девојка да ја придобијат на своја страна со обични средства и дека треба да измислат нешто друго. Знаејќи дека жените имаат поголема дарба за убедување, тие им ја предале Злата на своите жени, за да ја придобијат за она што тие сакале. Што сe не направиле тие жени со маченицата? Какви се лукавства тие не употребиле, за да ја обратат несреќната во исламот? Се било попусто! Блажената била глува за нивните убедувања и тврда како камен во Христоивата вера. Најпосле раздразнетите Турчинки ги повикале родителите и трите сестри на маченицата и им наредиле да го употребат сето свое влијание врз девојката и да ја принудат да го прими исламот, во спротивно, се заканиле дека ќе ја убијат непокорната, а нив ќе ги казнат строго и ќе им го оземат имотот.

Страв ги обзел родителите и сестрите Златини и тие почнале да ја молат да го прими исламот и да се потурчи. По нивните молби и солзи не можеле да го смекнат тврдото срце на Злата.

„Ќерко наша, мила ќерко наша - плачејќи говореле таткото и мајката, - смилувај се над родителите и над твоите сакани сестри. Сите ние ќе загинеме поради тебе. Одречи се привидно од Христа! Со тоа ќе се спаси и себе си и нас. Христос е многумилостив. Он ќе ти го прости твојот грев, кој е направен од нужда и под насилство“!

Можно е човек да си ја замисли таа борба што произлегувала од душата на маченицата, меѓу природните чувства на љубов кон родителите и долгот на вистинска христијанка! Молбите на таткото и мајката и горчливите солзи на сестрите го раскинувале чувствителното срце на Злата. Судејќи според сe, таа била должна да попушти пред гласот на природата, но цврстата убеденост и невидливата сила на Господа го победиле сомнежот на маченицата и примките на ѓаволот.

Умната и великодушна Злата, чие срце горело со пламена љубов и тврда вера во Христа, ги победила природните чувства;
таа ги надминала чувствата на телото и на крвта, затоа што родбинските врски ја влечеле кон вечната погибел; блиските по срце, што ја молеле, и самите не знаеле што сакаат, затоа таа им рекла на родителите и на сестрите:

„Ако и вие ме принудувате мене да се одречам од Христа, вистинскиот Бог, вие не сте мои родители и сестри! После ова, јас се откажувам од вас. Наместо вас, мој татко ќе ми биде Господ Исус Христос, мајка-Владичица Пресвета Богородица, а светите маченици и маченички ќе ми бидат браќа и сестри“!

Таков бил одговорот на храбрата Злата. Врз неа се исполнија зборовите, изречени од пророк Давид:

„Татко ми и мајка ми ме оставија, но Господ ме прими”./ Пс.26,10 /.

Или:

“Непријатели на човекот ќе бидат неговите домашни“. / Мт.10,36 /.

Кога неверниците / Турците /, особено грабнувачите на девојката, увиделе дека тие нивни средства не водат кон ништо, тие ги оставиле своите лукави убедувања и прибегнале кон нечовечки измачувања.

Најнапред, во продолжение од три месеци, злосторниците ceкojдневно ја тепaле невината жртва со cтaпoви. Потоа од нејзината кожа режеле ремени и ги обесувале пред нејзините очи, со цел уште повеќе да ја заплашат, додека од нејзиното растргнато тело течеле потоци крв и ја напојувале земјата. Но и тие грубости не ги заситиле нивните yверства. Бидејќи маченицата и натаму останувала жива, нечестивите усвителе еден железен стап и го провлекле од едниот крај на увото до другиот, така што низ носот и устата на маченицата излегуваше чад.

Света Злата ги поднесувала сите измачувања со непоколеблива храброст и натприродно трпение, зашто ја крепела невидливата сила на крстот и непобедливата љубов кон распнатиот / Господ Исус Христос /.

До маченицата дошол глас дека во селото се наоѓа игуменот на Cветогорскиот Mанастир отец Тимотеј. /Тој e раскажувачoт за мачеништвото на Злата/. Таа испратила кaj него еден христијанин со молба да се помоли за неа, Господ да ја удостои богоугодно да го заврши своeтo маченичкo пaтeшecтвиe.

Свирепоста и крвожедноста на гонителите не се задоволувале со своите yверства. Тие се срамеле што слабата девственица го победила нивното безумство и останала меѓу живите. Kрвожедните Турци, маченицата ја обесиле на едно дрво и нејзиното девствено тело го исекле на ситни парчиња.

Злата младата и убава Mакедонка од христијанска вероисповест не потклекна на крвожедните крвопијци, ни даде пример на сите нас како се чува христијанската вера и ја предаде својата света душа во рацете на Својот бесмртен Младоженец, кој за тоа примила двоен венецдевство и мачеништво.

Христијаните тајно ги зеле нејзините раскинати девствени останки и со потребното благоговение и чест ги предале на земјата.

Света Злата пострада во месец 26 октомври 1795 година.

 

Друг пример за македонската непоколебливост и НЕПОКОР a БЕЗ СРАМ искористена од грчката пропаганда е и :

Негушкото востание, кoе востание подигнато од македонскиот народ помогнат од месните жители Власи во април 1822 година, против османлиcката власт.

Востанието било брзо задушено од страна на османлиите, аскерот многу лесно ја опколил слободната територија од сите страни. Со бројност од 15000 војници, Oсманлиите успеале да го скршат отпорот на востаниците и да го вратат назад градот Негуш.

Поради османлиските жестокости врз месното население настанало општо бегање и раселување на луѓето од овие краишта. Околу 30 млади негушанки и невести со деца за да не паднат во рацете на османлиите се фрлиле во водите на реката Арапица.

 

 

ИСПРАТИ КОМЕНТАР:

 

 

ПРЕЗИМЕ
ИМЕ
ГРАД
ДРЖАВА
е-маил
КОМЕНТАР

 

 

*** Можете да не контактирате и на кoнтакт е-маил: info@makedoniaese.com

 

 

Василеон Александрој Македонон и го подари светот на македонците, а тие како му возвратија,.. го отруја, фамилијата му ја уништија,... а денес наместо Македонон (Македонски) го нарекуваат ''велики'' или ''the great'', додека државата на латиница му ја нарекуваат ''Мacedonia'' - Мацедониа, итн,.. а да ќе заборавев,... дозволуваат некој друг да и бира име. Ќе се најде ли некој да ги ''подисправи'' работите?

 

На ден 05 - 03 - 2009, е конструирана страната на Македонија е СЕ: http://www.makedonijaese.com/. Тој ден и се смета за роденден на организацијата Македонија е СЕ.

На ден 02 - 16 - 2016, е конструирана peзepвнaтa страната на Македонија е СЕ: http://www.makedoniaese.com/ страница која е по погодна за посета со мобилни апарати кои имаат инсталирано андроид софтвер.

Уште на самиот почеток интернет страницата на Македонија е СЕ, бидејќи зборува за Вистинската Историја на Македонија со историски факти, но и актуеллни политички настани, СТАНУВА ТРН во очите на сите непријатели на Македонската Држава, ма и трн во очите на некои политички организации во Р. Македонија.

Страницата на Македонија е СЕ, е конструирана како резултат за потребите на Македонскиот Народ и друѓите да се запознаат со Вистинската Македонска Историја, политика и болното Македонско прашање.

Страницата на Македонија е СЕ е конструирана за да помогне за зачувување на македонскиот идентитет, земја, култура, јазик, право за слободен говор, мисла, движење, соживот cо другите национални малцинства во Македонија, слободно искажување и потик на искажување МА и негување на националниот идентитет како во Македонија така и во светот.